Bezelektrodowe rozruszniki serca MICRA TPS

Bezelektrodowy rozrusznik serca MICRA TPS (transcathether pacing system) jest najmniejszym rozrusznikiem na świecie, około 10 razy mniejszym od typowego stymulatora, nie wymagający istnienia wewnątrznaczyniowej elektrody. Jego objętość to 8 cm3, długość 26 mm, waga 1,75 g, szerokość 20 Fr, bateria z oszacowaną ok. 12-letnią żywotnością. Podstawowy tryb stymulacji VVI lub w nowszym modelu również VDD, programowalność w szerokim zakresie łącznie z możliwością adaptacji częstości rytmu do stadium wysiłku fizycznego, możliwość uzyskania z pamięci rozrusznika danych na temat rytmu serca i epizodów arytmicznych. Pacjenci z tymi rozrusznikami mogą być poddani badaniu rezonansem magnetycznym całego ciała. Ideą powstania koncepcji bezelektrodowej była rosnąca liczba infekcyjnych powikłań elektroterapii, dysfunkcja zastawki trójdzielnej w sercach u pacjentów z klasycznymi systemami stymulacyjnymi komorowymi i dwujamowymi, gdzie elektroda komorowa przebiega przez tą zastawkę. Ponadto powikłania pod postacią krwiaków, odleżyn, przetok skórnych, uszkodzeń elektrod, przetarć izolacji, żylne okluzje i zakrzepy. Typowymi wskazaniami do implantacji jest utrwalone migotanie przedsionków z bradyarytmią dla rozruszników VVI i bloki AV dla VDD, zwłaszcza u pacjentów po usunięciu elektrod i/lub z niemożnością ich ponownej implantacji lub z istotną niedomykalnością zastawki trójdzielnej związaną z obecnością elektrod(-y) endokawitarnych(-ej). Bezelektrodowy rozrusznik pozostający w całości w jamie prawej komory musi być mały i zawierać wszystkie komponenty łącznie z baterią i układami elektronicznymi w kapsułce przyczepionej do wsierdzia za pomocą specjalnych zaczepów nitinolowych. Kapsułkę tą wprowadza się do serca w znieczuleniu miejscowym za pomocą specjalnego cewnika przez żyłę udową, optymalnym miejscem zaczepienia jest przegroda międzykomorowa. Innymi zaletami tych stymulatorów jest brak blizny skórnej, wypukłości tkanki podskórnej, brak ograniczeń ruchowych dla pacjenta ze stymulatorem oraz praktyczny brak wpływu na funkcjonowanie zastawki trójdzielnej. W Polsce oraz w Klinice Elektrokardiologii pierwsze implantacje miały miejsce w 2016 r. Dotychczas w Klinice Elektrokardiologii IK UJCM implantowano urządzenia MICRA TPS u 13 pacjentów w wieku 30 do 87 lat, średnio 71 lat. Czas trwania zabiegu 25 do 155 min, średnio 72 minuty ekspozycja na promieniowanie RTG 201 do 3029 sek. Średnie parametry śródzabiegowe to: czułość 10,94 mV, próg stymulacji 0,5 V/0,24 ms, impedancja 712 ohm. W naszej 5-letniej obserwacji nie stwierdzono żadnych awarii urządzenia oraz jego dyslokacji. Parametry pozostają prawie niezmienne, w zakresie prawidłowych wartości. U żadnego z tych pacjentów nie stwierdzono infekcji odrozrusznikowej oraz progresji wady zastawki trójdzielnej. Potencjalnym problemem u niektórych chorych z rytmem zatokowym oraz stymulowanych w trybie VVI może być brak synchronii przedsionkowo-komorowej. Innymi mankamentami tych urządzeń jest ich wysoka cena oraz spodziewane problemy podczas prób usunięcia kapsuły. Stąd tendencja do kwalifikacji głównie starszych osób u których nie zajdzie potrzeba więcej niż jednokrotnej wymiany/doszczepienia ponownego urządzenia. Rozruszniki bezelektrodowe spełniły pokładane w nich nadzieje i dla wybranych grup pacjentów stanowią preferowaną opcję stymulacji serca.